Koniec z handlem ludźmi – zerwijmy niewidzialne łańcuchy

Kampania ma pomóc w wyrugowaniu handlu ludźmi poprzez informowanie społeczeństwa o tej kategorii przestępstw godzących w prawa podstawowe człowieka.

W 2022 r. w UE odnotowano ponad 10 tys. przypadków handlu ludźmi. Jednak o wielu innych przypadkach nigdy się nie dowiadujemy. Ponad 37 proc. poszkodowanych to obywatele UE, którzy padają ofiarą różnych form handlu ludźmi, takich jak wykorzystywanie seksualne, wyzysk pracowników lub przymusowe żebractwo.

Handel ludźmi jest przestępstwem z użyciem przemocy, które popełniają jednostki albo zorganizowane siatki przestępcze działające na skalę międzynarodową. Na samym wykorzystywaniu seksualnym handlarze ludźmi mogą zarabiać do 14 mld euro rocznie.

Wyplenienie handlu ludźmi jest priorytetem UE i jej partnerów. W walce z tym przestępstwem wkład pojedynczego człowieka może mieć decydujące znaczenie.

Handlarzy, ich ofiary oraz osoby korzystające, często nieświadomie, z usług ofiar łączy sieć niewidzialnych powiązań.

Pierwszym krokiem niezbędnym do jej rozerwania jest edukowanie społeczeństwa – przede wszystkim poprzez rozpowszechnianie informacji wśród potencjalnych ofiar oraz udzielanie głosu osobom, które padły ofiarą handlu ludźmi.

Każdy z nas może jednak zrobić więcej:

• rozpoznać sygnały świadczące o tym, że ktoś może być ofiarą handlu ludźmi
• zachować ostrożność, aby nie korzystać z usług osób będących ofiarami handlu ludźmi
• zgłaszać sytuacje, w których zachodzi podejrzenie handlu ludźmi
• udzielić natychmiastowej pomocy ofiarom.

Można również przyłączyć się do kampanii „Koniec z handlem ludźmi. Zerwijmy niewidzialne łańcuchy.” Wszystkie materiały wykorzystywane w kampanii są ogólnodostępne. Znajdziesz je poniżej, w części „Zasoby”.

Po czym poznać, że ktoś może być ofiarą handlu ludźmi?

1. Czy za każdym razem, kiedy ta osoba wychodzi do (lub wraca z) pracy lub innego miejsca poza domem, ktoś jej towarzyszy?
2. Czy ta osoba może swobodnie rozmawiać, czy też ktoś inny wypowiada się w jej imieniu?
3. Czy wydaje się, że ta osoba jest odcięta od rodziny, społeczności lub przyjaciół?
4. Czy ta osoba ma bardzo mało ubrań?
5. Czy ta osoba sypia w miejscu, w którym pracuje?
6. Czy ta osoba jest zależna od kogoś innego (swojego pracodawcy), jeśli chodzi o zakwaterowanie i transport? Czy ta osoba może chodzić, dokąd chce?
7. Czy ta osoba mieszka w miejscach nienadających się do zamieszkania, niespełniających norm lub przeludnionych, np. w opuszczonych budynkach lub w obiektach przemysłowych?
8. Czy ta osoba oddaje swoje zarobki komu innemu?
9. W przypadku dzieci: czy dziecko wygląda na zastraszone i zachowuje się w sposób nieodpowiedni do wieku?
10. Czy ta osoba ma własny dokument tożsamości i dokumenty podróży?

Nie wszystkie wymienione powyżej oznaki występują w każdej sytuacji związanej z handlem ludźmi. To, czy one występują, czy nie, niekoniecznie jest dowodem na to, że mamy do czynienia z handlem ludźmi lub nie.

Znajdź krajowy numer alarmowy, aby uzyskać natychmiastową pomoc.

Jak rozpoznać fałszywe ogłoszenie o pracę

Jak uchronić się przed oszustwem „na lover boya”

Więcej informacji na temat polityki i działań UE na rzecz zwalczania handlu ludźmi

Pomóż nam informować społeczeństwo, rozpowszechniając materiały z kampanii.

Wspólnymi siłami możemy wytępić handel ludźmi.